Dziś zabieram Cię w podróż na koniec świata (un voyage au bout du monde)! Wyruszamy z Paryża w kierunku Brestu – najdalej wysuniętego na zachód Francji miasta portowego (une ville portuaire). Do pokonania mamy blisko 600 kilometrów. Ale nie martw się (Ne t’inquiète pas)! Zdradzę Ci, jak pokonać tę trasę (un trajet) w bardzo krótkim czasie, w czasie odpowiadającym 5 kęsom (une bouchée).
Zamknij oczy!
C’est très simple ! Udajesz się do najbliższej cukierni (une pâtisserie), prosisz o ciastko Paris-Brest, idziesz do parku (aller au parc), siadasz na ławce (s’asseoir sur un banc), zamykasz oczy (fermer les yeux) i zatapiasz zęby w delikatnym cieście ptysiowym (la pâte à choux) wypełnionym słodkim pralinowym kremem (la crème pralinée) i …
Nagle orientujesz się (se rendre compte), że lecisz nad Francją (survoler la France), w stronę końca świata, gdzie ocean (un océan) i niebo (le ciel) tworzą jedność – miasto Brest leży w departamencie Finistère (Bretania), którego nazwę tłumaczy się jako Fin de Terre, czyli dosłownie koniec ziemi.
Z każdym kolejnym kęsem zbliżasz się do upragnionego celu (une destination).
Koło bez szprych
No dobrze, ale skąd nazwa Paris-Brest i dlaczego na pierwszym zdjęciu widzimy kolarzy (un cycliste)?
Ciastko Paris-Brest zostało stworzone, by upamiętnić wyścig kolarski (une course de vélo), który odbył się na trasie Paryż-Brest-Paryż w 1891. Swoim kształtem miało przypominać koło roweru (une roue).
Po więcej informacji na temat tego wypieku oraz przepis (une recette) odsyłam Cię na jeden z moich ulubionych blogów kulinarnych – Vive la cuisine.
Jeśli znasz kogoś, komu mogłaby przydać się ta porcja wiedzy, wyślij mu ten link. Merci d’avance !
